Bolesław Chrobry prowadził agresywną politykę międzynarodową. W trakcie swojego panowania toczył liczne wojny z Niemcami, Czechami i Rusią. Efektem tego było nie tylko wrogie nastawienie sąsiadów wobec Polski, ale również kryzys wewnętrzny. Aby prowadzić liczne wojny, władca potrzebował silnego wojska. To zaś bogaciło się w trakcie zwycięskich kampanii. Po śmierci Chrobrego, wobec klęsk ponoszonych przez jego syna, utrzymanie drużyny spadło na ludność cywilną państwa polskiego. Doprowadziło to do niezadowolenia, które poskutkowało wybuchem otwartego buntu. Dzieła zniszczenia dopełnili sąsiedzi, którzy po latach walk z Bolesławem Chrobrym marzyli o unicestwieniu państwa Piastów.
Mimo licznych i owocnych podbojów, których zwieńczeniem była koronacja królewska, państwo Bolesława Chrobrego było skłócone z wszystkimi niemal sąsiadami, co doprowadziło do zawiązania się koalicji wymierzonej w następcę Chrobrego.