Anglia w dojrzałym średniowieczu była silnym, zjednoczonym państwem rządzonym przez Plantagenetów. Posiadali oni rozległe terytoria we Francji, przez co niezwykle istotne były dla nich stosunki angielsko-francuskie. Francja była w tym okresie rozbita feudalnie. Władcy z dynastii Kapetyngów władali bezpośrednio jedynie niewielkim obszarem wokół Paryża. Większą część kraju jako lenno posiadał król Anglii. Rzesza Niemiecka natomiast przeżywała kryzys jedności. Kolejni władcy musieli przeciwstawiać się nie tylko papieżowi, ale i coraz większej niezależności poszczególnych księstw.
Francja i Rzesza Niemiecka w dojrzałym średniowieczu przechodziły kryzys, wobec czego jednym z najsilniejszych graczy stała się Anglia. Miało się to jednak zmienić wraz ze wstąpieniem na tron Filipa Augusta i Fryderyka II.