Styl romański narodził się we wczesnym średniowieczu, miał naśladować dawne budowle wznoszone przez Rzymian i pełnić funkcje obronne na wypadek wrogiego ataku. Styl gotycki natomiast narodził się w pełnym średniowieczu i wyrażał chęć bycia jak najbliżej Boga. Stąd w stylu gotyckim możemy zauważyć wysokie strzeliste wieże, podczas gdy w stylu romańskim są one grube i małe, podobnie jak niewielkie okna i bardzo grube mury. W stylu gotyckim poprzez zastosowanie licznych kolumn można było znacząco odciążyć budowlę, przez co okna były duże, a ściany cienkie. W stylu romańskim dominowało sklepienie kolebkowe lub krzyżowe. Architekci gotyku poszli o krok dalej, tworząc sklepienie krzyżowo-żebrowe, nadające wrażenia lekkości wewnątrz budowli.
W średniowieczu można wyróżnić dwa główne style architektoniczne: romański i gotycki. Ten pierwszy był surowy i często poza pięknem posiadał walory obronne. Gotyk był z kolei czystą sztuką mającą zachwycać ogromem i pięknem.