Handel dalekosiężny w średniowiecznej Europie miał charakter elitarny. Z dalekich stron sprowadzano przyprawy, tkaniny, futra i dzieła dalekich artystów. Były to jednak dobra luksusowe, na które stać było tylko najbogatszych mieszkańców starego kontynentu. Wiele miast wzbogaciło się na wymianie handlowej zarówno ze wschodem (Wenecja, Mediolan, Genua, Piza, Florencja) jak i z północą (Hamburg, Lubeka, Nowogród).
Handel dalekosiężny doprowadził do powstania potężnych europejskich miast-państw. Miał on jednak charakter elitarny, czyli był przeznaczony dla wąskiego grona zamożnych ludzi.