Bitwa pod Cecorą (1620): na wieść o groźbach sułtana hetman Stanisław Żółkiewski postanowił ruszyć na Mołdawię. Polska armia była o wiele mniej liczna od wojsk przeciwnika. Żołnierze Żółkiewskiego dzielnie walczyli, jednak nie mogli robić tego bez końca. Wkrótce hetman zadecydował o odwrocie. Wtedy właśnie wojska Turków i Tatarów rozgromiły armię polsko-litewską pod Cecorą.
Bitwa pod Chocimiem (1621): podobna sytuacja jak podczas bitwy pod Cecorą – bardzo liczna armia wroga i o wiele mniej liczna armia polsko-litewska. Pod wodzą Jana Karola Chodkiewicza wojska Rzeczpospolitej odpierały szturmy, jednak sytuacja zaczynała się gwałtownie pogarszać, głównie przez kończącą się amunicję. Wojska tureckie nie mogły przebić się przez obronę Polaków, dlatego w ostatnim momencie zaproponowały zawarcie pokoju.
Podczas bitwy pod Cecorą zginął hetman Żółkiewski, a hetman Chodkiewicz zmarł w trakcie bitwy pod Chocimiem.