Polski barok nie różnił się zbytnio od tego, który ogarnął resztę Europy. Wśród cech charakterystycznych można wymienić na pewno portrety trumienne, które powstawały nadzwyczaj często. Do cudów architektury barokowej możemy zaliczyć Zamek Królewski w Warszawie, pałace w Wilanowie, Łańcucie czy Ujeździe oraz kościół św. Anny w Krakowie. Najważniejszymi przedstawicielami polskiej literatury barokowej są Wacław Potocki, Mikołaj Sęp-Szarzyński i Jan Andrzej Morsztyn.
Najważniejszymi malarzami barokowymi w Polsce byli: Tomasz Dolabella (jeden z prekursorów polskiego malarstwa barokowego), Jerzy Simiginowski-Eleuter (autor „Matki Boskiej z Dzieciątkiem”), Michał Anioł Palloni (zdobienia w pałacu w Wilanowie) czy Bartłomiej Strobel (malarz na dworze Władysława IV).