Liberum veto to po łacinie „nie pozwalam”. Dawało każdemu posłowi prawo do zerwania sejmu i zakończenia obrad.
Odtąd w Rzeczpospolitej trudno było podjąć jakąkolwiek decyzję. Wystarczyła jedna osoba, która nie zgadzała się z danym postulatem (lub która została przekupiona), by zerwać sejm i nie dopuścić do wcielenia w życie ustawy.