Partenogenetyczne samice wytwarzają mitotycznie diploidalne jaja, które przekształcają się w kolejne pokolenie partenogenetycznych samic. Bodziec środowiskowy może spowodować powstanie miktycznych samic, które mejotycznie wytworzą haploidalne jaja. Z tych jaj powstają haploidalne samce wytwarzające plemniki. Po zapłodnieniu tworzą się diploidalne jaja spoczynkowe, posiadają one charakter przetrwalnikowy. Z nich wykluwają się partenogenetyczne samice i cykl się powtarza.
Heterogonię można spotkać najczęściej u wrotków słodkowodnych. Polega ona na następowaniu po sobie pokoleń dwupłciowych, które rozmnażają się płciowo, i pokoleń tylko żeńskich, które rozmnażają się partenogenetycznie.
Wrotki są zwierzętami o dwubocznej symetrii ciała, zasiedlają głównie zbiorniki wodne. Są małymi trójwarstwowymi organizmami posiadającymi pseudocelomę, czyli pierwotną jamę ciała wypełnioną płynem pod dużym ciśnieniem. Płyn ten nadaje wrotkom sztywności i sprężystości, odgrywając rolę szkieletu hydraulicznego (hydroszkieletu).