Cechami świadczącymi o przystosowaniu do pasożytniczego trybu życia są: nieustanne powstawanie nowych członów i ich stopniowe dojrzewanie, aby ciągle produkować duża ilość jaj, wchłanianie pokarmu całą powierzchnią ciała, wykształtowanie aparatu czepnego oraz zanik części narządów zmysłów.
Przystosowanie do pasożytniczego trybu życia następuje zarówno w budowie zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Aparat czepny odpowiada za zachowanie stałego położenia w ciele gospodarza. Tasiemiec w każdym członie posiada osobny układ rozrodczy, co pozwala na nieustanne wytwarzanie jaj i zwiększenie szans na przedostanie się pasożyta do ciała żywiciela.