Symbole użyte przez Norwida w wierszu : dotknięcie strusiego pióra – bardzo delikatne muśnięcia, Doskonałość peryklejska – coś tak prostego a równocześnie niezwykłego i harmonijnego.
Cnota – Emmanuel – zbawiciel
Tabor – góra objawienia się boskości Chrystusa – muzyka Szopena wydaje się boska dla Norwida.
Norwid mitologizuje twórczość Szopena czyli tak ją przedstawia, żeby wydawała się czytelnikowi niemal boska.
Norwid w swoim wierszu zgromadził bardzo wile symboli które maja pokazać ponadczasową wymowę muzyki Szopena.