Józef Brana w swoim utworze odwołuje się do utworu C. Norwida „Moja piosnka (I)”. Te odwołania widać już od pierwszych linijek obu wierszy – obaj poeci nawiązują do motywu nici – jako symbolu swego życia. Obaj są nieszczęśliwi. Nic im nie daje szczęścia nawet poezja. Są z tego powodu nieszczęśliwy czują się niezrozumiali przez świat. Oba utwory są melodyczne i rytmiczne. Wiersz J. Barana to niezwykle udana reinterpretacja utworu Norwida.
W utworze J. Brana widać nawiązania i podobieństwa do utworu Norwida. Obaj poruszają temat nici, smutnego życia i nieudanej poezji.