| 1. | Szkodliwe działanie promieniowania jonizującego na organizm ludzki jest spowodowane gwałtownym wzrostem temperatury ciała w wyniku pochłonięcia zbyt dużej dawki. | P | F |
| 2. | Mieszkaniec Polski w ciągu roku otrzymuje (łącznie z naturalnych i sztucznych źródeł) średnią dawkę promieniowania około 3,5 mSv. | P | F |
| 3. | Różnego rodzaju promieniowanie o takiej samej energii pochłonięte przez człowieka powoduje różne skutki. | P | F |
| 4. | Sumaryczna zawartość izotopu promieniotwórczego węgla
w organizmie żywym maleje z czasem według prawa rozpadu. | P | F |
1. Przyczyną oparzeń promieniowaniem nie jest ich gwałtowny wzrost temperatury ciała, lecz wysoka energia przenikającego przez nas promieniowania jonizującego. W konkretnej warstwie materii deponowana jest określona energia cząstek promieniowania, które bombardują tę warstwę. Określona dawka promieniowania działa na materiał zgodnie z poziomem energetycznym tego promieniowania. Zmiany w organizmach poddanych napromieniowaniu są wprost proporcjonalne do dawki i intensywności promieniowania.
2. W Polsce przeciętna dawka promieniowania z naturalnych źródeł wynosi około 2,5 mSv, natomiast ze źródeł sztucznych to około 0,9 mSv.
3. Do oceny skutków pochłonięcia różnorodnego promieniowania, wykorzystuje się dawkę równoważną, mierzoną w siwertach. Ta miara bierze pod uwagę wagowe współczynniki różnych rodzajów promieniowania. Przykładowo, promieniowanie alfa ma wagę 20 razy większą niż promieniowanie gamma i beta.
4. Zawartość promieniotwórczego izotopu
w organizmach żywych pozostaje stała, ponieważ jest on stale dostarczany poprzez procesy żywienia (rośliny naturalnie przyswajają ten izotop podczas fotosyntezy, a zwierzęta i ludzie spożywają te rośliny lub inne zwierzęta roślinożerne). Dopiero po zgonie organizmu, kiedy nie jest już żywiony, zawartość izotopu
maleje zgodnie z prawem rozpadu.