Stanisław August Poniatowski objął tron w 1764 roku, w czasie, gdy Polska była pod silnym wpływem Rosji. Wśród jego zwolenników byli reformatorzy, którzy dążyli do zmian w ustroju, administracji i oświacie. Ich idee znalazły wyraz w pracach takich jak O skutecznym rad sposobieStanisława Konarskiego, a także w pracach Stanisława Staszica czy Hugona Kołłątaja. 1775roku powołano Radę Nieustającą, która przejęła wiele uprawnień króla i stała się efektywnym organem zarządzającym państwem. Najważniejszym osiągnięciem było jednak uchwalenie Konstytucji 3 maja w 1791 roku, pierwszej w Europie i drugiej na świecie konstytucji.
Reformy administracyjne obejmowały powołanie Komisji Skarbowej i Komisji Wojskowej, które miały na celu usprawnienie zarządzania skarbem państwa i wojskiem. Dzięki reformom gospodarczym powstały pierwsze manufaktury, domy handlowe i banki. Powołanie Komisji Edukacji Narodowej w 1773 roku miało na celu kontrolę nad systemem edukacji. W połączeniu z Towarzystwem Ksiąg ElementarnychKomisja dbała o wykształcenie nauczycieli, tworzyła podstawy programowe i zajęła się wydawaniem podręczników. W tej atmosferze oświeceniowych zmian powstawały warunki do budowy nowego społeczeństwa Rzeczypospolitej opartego na równości i wolności.
Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego, który był ostatnim królem Rzeczypospolitej, było okresem pełnym wyzwań i sprzeczności. Jego największym sukcesem było uchwalenie Konstytucji 3 maja w 1791 roku, która była jednym z najnowocześniejszych aktów prawnych swojego czasu.