Narodziny opozycji demokratycznej w PRL w latach 70. i 80. były rezultatem skomplikowanego zestawu czynników społecznych i politycznych. Kryzys gospodarczy, represje wobec opozycji, brak swobód obywatelskich oraz rola Kościoła katolickiego były kluczowymi elementami tego procesu. Narastające niezadowolenie społeczne znalazło wyraz w działaniach opozycji intelektualistów, a także w strajkach robotniczych.
Narodziny opozycji demokratycznej w PRL były rezultatem skumulowanych niezadowoleń społecznego, trudności gospodarczych, rosnącej roli Kościoła oraz działań środowisk intelektualistów i robotników. Opozycja ta zainicjowała procesy, które w końcu doprowadziły do przemian politycznych i upadku komunizmu w Polsce.