1. Okres Odwilży 1956-1970 – nastąpiło pewne poluzowanie represji politycznych; powstały nowe organizacje społeczne, które miały charakter niezależny od władz partyjnych;
2. Lata 70. – zaczęła się formować opozycja inteligencji, a w jej skład wchodzili głównie przedstawiciele środowisk akademickich, naukowych i artystycznych;
3. Lata 80. – opozycja zaczęła się rozszerzać na szersze warstwy społeczeństwa; Solidarność, zrzeszająca różne grupy społeczne, stała się największym ruchem opozycyjnym;
4. Stan Wojenny i konspiracja – opozycjanie zniknęła, a niektórzy działacze przenieśli swoją działalność do konspiracji
Tworzenie się opozycji antyrządowej w PRL po 1956 r. to proces stopniowej ewolucji, zaczynający się od pierwszych przejawów niezależności intelektualistów, a kończący się masowymi ruchami społecznymi.