Stan wojenny przyniósł represje wobec opozycji, aresztowania działaczy Solidarności, zamknięcie niezależnych mediów i wprowadzenie cenzury. Społeczeństwo było narażone na ograniczenia w życiu codziennym, takie jak braki towarów i restrykcje gospodarcze. Niemniej jednak, pomimo represji, niektóre grupy społeczeństwa kontynuowały opór, a Solidarność utrzymywała się w formie konspiracyjnej. Stan wojenny nie zdołał zniszczyć ducha oporu, a jego skutki były odczuwalne w długotrwałym oporze społecznym, który odegrał kluczową rolę w późniejszych przemianach politycznych w Polsce, prowadząc do upadku komunizmu.
Z perspektywy władz komunistycznych stan wojenny był próbą utrzymania rządów i tłumienia opozycji, natomiast dla społeczeństwa był czasem represji, ale również okresem, w którym silne poczucie solidarności przetrwało, przyczyniając się do późniejszych przemian ustrojowych.