Strajki w 1980 r. w Polsce różniły się od wcześniejszych wystąpień robotniczych głównie ze względu na masowy charakter i zróżnicowanie uczestników, obejmując zarówno robotników, jak i intelektualistów. Ponadto strajki te były skutecznym narzędziem zmiany społeczno-politycznej, prowadząc do powstania Solidarności, pierwszej niezależnej organizacji związkowej w bloku wschodnim.
