Nowelizacja konstytucji PRL, która miała miejsce w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, to zmiany wprowadzone w treści ustawy zasadniczej tego państwa. W tekście konstytucji wprowadzono zapisy, które formalnie rozszerzały katalog praw obywatelskich. Miało to na celu wprowadzenie pozorów większej ochrony praw jednostki, jednakże w praktyce często były to deklaracje bez skutecznych mechanizmów ich egzekwowania. W kontekście zimnej wojny nowelizacja konstytucji była również próbą poprawy stosunków Polski z krajami zachodnimi, zwłaszcza ze Stanami Zjednoczonymi. Władze PRL chciały zminimalizować izolację międzynarodową, przyciągnąć inwestycje zagraniczne i poprawić wizerunek kraju na arenie międzynarodowej.
Mimo pewnych pozornych zmian to wciąż był okres rządów autorytarnych w PRL, a nowelizacja konstytucji nie zmieniła fundamentalnego charakteru systemu politycznego. Ostatecznie, władze komunistyczne utrzymały kontrolę nad państwem do czasu transformacji ustrojowej w Polsce w latach 80. XX wieku.