Dojście Władysława Gomułki do władzy w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) w 1956 r. było rezultatem protestów w Poznaniu, kryzysu politycznego i ustąpienia Bolesława Bieruta. Wydarzenia październikowe w Poznaniu spowodowały destabilizację sytuacji politycznej, co doprowadziło do rezygnacji Bieruta i walki o władzę w partii.
Powrót Gomułki był odpowiedzią na tęsknotę społeczeństwa i partyjnych elit za zmianami oraz konieczność przywrócenia stabilności po kryzysie październikowym. Mimo pewnych reform Polska nadal funkcjonowała w ramach komunistycznego reżimu, a okres „odwilży” był ograniczony, z zachowaniem kontroli partyjnej nad krajem.
Dojście Gomułki do władzy w 1956 r. było momentem przełomowym w historii Polski Ludowej, oznaczającym pewne odchylenie od surowego stalinizmu.