| Nazwa badanego związku | Doświadczenie A | Doświadczenie B |
| wprowadzenie badanego związku do świeżo strąconego wodorotlenku miedzi(II) | wprowadzenie badanego związku do świeżo strąconego wodorotlenku miedzi(II) i ogrzanie układu | |
| Etano-1,2-diol | TAK | NIE |
| Propano-1,3-diol | NIE | NIE |
| Propano-1,2,3-triol | TAK | NIE |
| Etanol | NIE | NIE |
| Propan-2-on | NIE | NIE |
| 1,3-dihydroksypropan-2-on | NIE | TAK |
| 2,3,4-trihydroksybutanal | TAK | TAK |
| 1,3,4-trihydroksybutan-2-on | TAK | TAK |
Wodorotlenek miedzi(II) w temperaturze pokojowej reaguje z alkoholami polihydroksylowymi, dając szafirowy roztwór. Warunkiem jest to, aby alkohole miały grupy hydroksylowe przy sąsiadujących atomach węgla. Do takich związków należy np. etano-1,2-diol czy 1,3,4-trihydroksybutan-2-on.
Natomiast wodorotlenek miedzi(II) w podwyższonej temperaturze reaguje z aldehydami oraz cukrami o właściwościach redukujących dając ceglastoczerwony tlenek miedzi(I).