Dla państw totalitarnych nie do zaakceptowania są zapisy o:
– wolności słowa (większość takich państw opiera się na cenzurze),
– posiadaniu rzeczy na własność (w ustroju komunistycznym to rząd przydziela i odbiera własność),
– karaniu i torturach (większość reżimów stosuje aparat represji),
– uczestniczeniu przez obywateli we współtworzeniu władzy (władza totalitarna sama decyduje o losach państwa).
Dla państw totalitarnych, jak Chiny i Rosja, podpisanie karty praw człowieka było wybiegiem, aby uniknąć kontroli społeczności międzynarodowej. Nie oznaczało to, że wraz z jej podpisaniem reżimy zaczęły szanować prawa swoich obywateli – dla większości ustrojów dyktatorskich poszanowanie praw człowieka oznaczałoby upadek, gdyż opierają się one na przemocy i kontroli społeczeństwa.