Rosja planowała umocnić swoją pozycję kosztem słabnącej Turcji oraz liczyła na wpływy na Bałkanach. Wielka Brytania nie chciała pozwolić na wzrost potęgi cara, starała się zachować dotychczasowy status quo w Europie, pragnęła też podporządkować sobie Turcję pod względem ekonomicznym. Francji był na rękę konflikt między Rosją a Wielką Brytanią, ponieważ dążyła do zmian terytorialnych na kontynencie, z kolei Austria liczyła na wpływy polityczne oraz gospodarcze na Bałkanach, a zajęcie Mołdawii i Wołoszczyzny przez Rosję godziło w jej interesy.
Pomimo zasad opracowanych przez kongres wiedeński oraz Święte Przymierze, każde z mocarstw prowadziło swoją własną politykę międzynarodową. Sprzeczne interesy pojawiły się już w latach 20. XIX w., kiedy to na kontynencie zaczęły wybuchać pierwsze wystąpienia narodowowyzwoleńcze.