Scena przedstawiona na ilustracji ukazuje moment, w którym trzej przedstawiciele katolickiego dworu królewskiego zostają wyrzuceni przez okno zamku Hradčany w Pradze 23 maja 1618 roku. Wydarzenie to było jednym z pierwszych aktywnych wystąpień politycznych protestantów przeciwko katolickiemu uciskowi Habsburgów w Czechach, mające znaczący wpływ na wybuch wojny trzydziestoletniej.
Okoliczności defenestracji praskiej sięgają konfliktu religijnego, jaki narastał w Czechach w pierwszej połowie XVII wieku. Katolicki cesarz Ferdynand II Habsburg dążył do ograniczenia wpływów protestantów i innych wyznań reformowanych, a także - narzucenia katolickiego wpływu na terytorium czeskie. 23 maja 1618 roku grupa protestanckich szlachciców, na czele z Janem Jiřím z Poděbrad i Václavem Budovcem, wtargnęła do sali rady regencyjnej na zamku Hradčany w Pradze, gdzie odbywała się narada katolickiego dworu. Podczas spotkania doszło do ostrych sporów, których punktem kulminacyjnym było wyrzucenie trzech przedstawicieli dworu przez okno zamkowe.
Defenestracja praska miała duże znaczenie polityczne i religijne. Stanowiła symboliczny akt buntu przeciwko władzy cesarskiej i katolickiej hegemonii. Wydarzenie to stało się iskrą, która rozpaliła wojnę trzydziestoletnią, jeden z najbardziej wyniszczających konfliktów w historii Europy.