Ceremoniał wstawania króla był starannie uregulowany, opierał się na ścisłych zasadach i hierarchii społecznej. Pierwsze wejście odbywało się przy tzw. małym wstawaniu. Grupa osób, które miały prawo do towarzyszenia władcy, obejmowała pokojowych, szambelana, wielkiego mistrza garderoby, pierwszego kamerdynera i lektorów królewskich. Było to związane z rolą, wagą, pozycją i znaczeniem ich urzędów. Warto zaznaczyć, że ci, którzy nie mieli prawa do pierwszego wejścia, musieli oczekiwać w przedpokojach królewskich.
Drugi etap to wielkie wstawanie, w którym uczestniczyli zazwyczaj książęta i magnaci pierwszego stopnia. Podczas tego ceremoniału król ubierał się od stóp do głowy w obecności wszystkich obecnych. Koszulę podawał mu zazwyczaj książę krwi, co wskazywało na ich wysoką pozycję na dworze.
Ceremoniał miał na celu podkreślenie władzy i godności króla. Przywileje dotyczące pierwszego wejścia i obecności przy wstawaniu były szczególnie cenione i miały duże znaczenie społeczne. Rzetelne przestrzeganie protokołu i hierarchii w ceremoniale miało na celu utrzymanie porządku na dworze oraz podkreślenie godności władcy.