Zwróć uwagę na wersy 25.–29. I napisz czym jest „ta istna rzecz”, która się stała.
„Tą istną rzeczą”, o której mówi podmiot, jest śmierć. Nie śnił, że coś nagle może się stać, chociaż zdawał sobie sprawy z realności śmierci, jednak nagle i ona go dopadła. Podmiot nie demonizuje jednak śmierci, nie zdaje się jej obawiać.
Osoba mówiąca w wierszu zdaje sobie sprawę z tego, że wędrówka jest sensem życia, a nie jego celem.