Napisz, kim jest, Twoim zdaniem „zjawa”, do której poeta zwraca się w ostatniej strofie.
Zjawa ta jest śmiercią, która nagle przychodzi. Jest ona realna i w jego opinii piękna, ponieważ śmierć nie musi być utożsamiana ze smutkiem i stratą. Jest to pewien paradoks, jednak pasuje to do całej koncepcji wiersza. Śmierć jest nagrodą za przeżytą wędrówkę, dlatego jest piękna i wieczna.
Zastanów się, czy „zjawa” może być traktowana jako śmierć. Określ jej realność, prawdziwość, z której zdawał sobie sprawę poeta. Możesz wspomnieć także o paradoksie nazywania jej czymś pięknym i żywym.