Na przykładzie wybranych tekstów kultury i literatury omów zmysłowość i emocjonalność, jako dwa aspekty przeżywania miłości.
Zmysłowość i emocjonalność to dwa aspekty przeżywania miłości, które mogą się ze sobą łączyć. W literaturze są jednak najczęściej rozgraniczane. W utworach Tetmajera widać rozgraniczenie tych dwóch aspektów. W utworze „Lubię, kiedy kobieta” autor skupia się na relacji namiętnej, skupionej na cielesności, a nie uczuciach. Jest to aspekt, który z całą pewnością nie musi być źle postrzegany, o ile podmioty nie będą się wzajemnie źle przedstawiały.
W utworze „A kiedy będziesz moją żoną...” autor skupia się na uczuciach do swojej przyszłej wybranki, stale ją chwali i snuje wizje dotyczące ich przyszłego życia. Jest to wizja piękna, wręcz idealna, która sugeruje, w jak głębokim stanie zakochania znajduje się Tetmajer. Zmysłowość i emocjonalność znajdują się też w innych tekstach kultury, jednym z tekstów, gdzie aspekty te zostały połączone, jest utwór „Dzieje Tristana i Izoldy”, w którym miłość pary była jednocześnie namiętna, jak i oddana emocjonalnie. Uważam, że tego typu zabiegi, najlepiej oddają sensy miłosne i ukazują miłość w najlepszy sposób.
Porównaj zmysłowość i emocjonalność, zacznij od przedstawienia różnic pomiędzy nimi, zastanów się także który typ relacji do ciebie przemawia bardziej. Swoją pracę możesz zacząć od porównania dwóch wierszy Tetmajera – „Lubię, kiedy kobieta...”, a także „A kiedy będziesz moją żoną...”. Porównaj ich wydźwięk, szczególnie skupiając się na wpływie motywów zmysłowości i emocjonalności na odbiór tekstu. Następnie dobierz inne teksty kultury (np. Romeo i Julia, Dzieje Tristana i Izoldy, Lalka). W jaki sposób postacie przeżywały miłość w tych powieściach? W jaki sposób się to dla nich skończyło? Czy obrali oni Twoim zdaniem słuszną drogę? Na koniec określ, czy według ciebie, ważniejsza w relacji jest zmysłowość i emocjonalność.