Chochoł każe Jaśkowi zabrać gościom kosy i szable, zrobić im na czole kółka, a Chochołowi podać skrzypce, zakreślić wokół zebranych krąg, odmówić pacierz wspak. Wszystkie te czynności służą wytworzeniu nastroju rytuału, wprowadzeniu osób w stan letargu i przygotowanie do symbolicznego tańca.
Symbolizm u Wyspiańskiego polega na spiętrzeniu symboli (chochoł, róg, dzwony, krzyż) oraz na włączeniu mitu w strukturę utworu. Sprawia to, że dramat ma uniwersalną wymowę. Ważne jest to, że symbole wyrażone są poprzez obrazy i muzykę. Muzyka narzuca rytm, często jest to rytm tańca – celem tych zabiegów jest wywołanie nastroju powtarzalności, monotonii. Więcej na ten temat możesz przeczytać w książce Marii Podrazy-Kwiatkowskiej Literatura Młodej Polski.