Poeta nie jest gotowy wziąć odpowiedzialności za sprawę narodową, boi się, w Rycerzu widzi jedynie martwą zjawę, a nie inspirację do walki. Poeta opisuje spotkaną postać przypisując jej grobowy oddech, pustość w oczach, proch we wnętrzu zbroi.
W Weselu przenikają się dwa plany: realistyczny i fantastyczny. Poziom realistyczny to wydarzenia weselne. Pierwiastek fantastyczny wprowadzony jest dzięki zaproszeniu chochoła i pojawiającym się symbolicznym postaciom: Stańczyk, Wernychora, Zawisza Czarny, Jakub Szela. Dramat Wyspiańskiego jest dramatem realistyczno-symbolicznym.