Rachela to córka karczmarza, jest żydówką, jej pierwowzorem była Józefa (Pepa) Singer. Ojciec w akcie pierwszym zapowiada przybycie swojej córki Racheli i charakteryzuje ją w następujący sposób: „Mówi, że ją muzyka bierze, / za mąż jej nie biorą jeszcze; / może ją przy poczcie umieszczę: / moja córka, to kobita, a jest panna modern, całkiem / jak gwiazda”, „Jakie tylko książki są, to czyta, / a i ciasto gniecie wałkiem, / była w Wiedniu na operze, / w domu sama sobie pierze -/ no, zna cały Przybyszewski, / a włosy nosi w półkole, / jak włoscy w obrazach anieli.” Rachela jest przedstawiona jako kobieta nowoczesna, zainteresowana literaturą, jej życie toczy się wokół sztuki. Później to ona wraz z Poetą wpadają na pomysł zaproszenia chochoła – poruszają go siłą swej poetyckiej wyobraźni. Rachela sama nie pisze poezji, ale wszystko widzi przez jej pryzmat, mówi: „ale za to, kędy spojrzę, to widzę / poezję żywą zaklętą, / tę świętą.”
Zobacz, jak Rachelę przedstawił Karol Frycz, który w Tece Melpomeny zilustrował postaci z Wesela. W roli Racheli wystąpiła Helena Sulima.