Jasiek widzi zebranych jak zaklętych, pogrążonych we śnie. Próbuje ich obudzić, ale wtedy przypomina sobie, że wezwaniem do walki miał być odgłos złotego rogu. Kiedy orientuje się, że róg zaginął, staje się bezsilny.
Symbolizm u Wyspiańskiego polega na spiętrzeniu symboli (chochoł, róg, dzwony, krzyż) oraz na włączeniu mitu w strukturę utworu. Sprawia to, że dramat ma uniwersalną wymowę. Ważne jest to, że symbole wyrażone są poprzez obrazy i muzykę. Muzyka narzuca rytm, często jest to rytm tańca – celem tych zabiegów jest wywołanie nastroju powtarzalności, monotonii. Więcej na ten temat możesz przeczytać w książce Marii Podrazy-Kwiatkowskiej Literatura Młodej Polski.