Człowiek już od zarania dziejów rozważał problematykę śmierci, tego, co czeka po niej oraz ewentualnego końca świata oraz późniejszych losów ludzkości. Podobne filozoficzne rozmyślania to część ludzkiej natury, a proroctwa podobne Apokalipsie zaspokajają ciekawość oraz pozwalają nadać kierunek refleksjom. Sprawiają również, że czytające je osoby nie czują się osamotnione w podążaniu za problematyką kwestii ostatecznych, które bywają ignorowane przez niektórych. Proroctwa powodują, że ludzie nie zapominają o tym, jak ważne jest podążanie za nakazami Boga oraz prawdami wiary. Dają również nadzieję na pomyślne zakończenie dziejów świata.
Proroctwa odwołują się głównie do potrzeb duchowych. Budują przekonanie, że wyznawana wiara jest słuszna, a ludzi posłusznych Bogu czeka nie tylko nagroda w niebie, ale także po Sądzie Ostatecznym. Człowiek nie czuje się osamotniony i dzięki nim może dostrzegać głębszy sens swojej egzystencji, która nie musi skupiać się wyłącznie na przyziemnej pogoni za korzyściami materialnymi.