Prorocy biblijni nie używali własnej mądrości w swoich przepowiedniach – byli jedynie łącznikami między osobami proszącymi o proroctwo a Jahwe lub królem. Powtarzali słowa, które zostały im przekazane, co podkreślali, używając tzw. formuły posłańca. Prorocy pogańscy odnosili się wyłącznie do swojego natchnienia, a ich działalność nie angażowała Boga.
Podobieństwa proroków biblijnych i pogańskich – przekazywali ludziom proroctwa.
Różnice między prorokami biblijnymi i pogańskimi – prorocy biblijni przekazywali słowa króla lub Jahwe, nie tworzyli własnych proroctw. Prorocy pogańscy działali pod wpływem własnego natchnienia.