Biblijna opowieść o stworzeniu świata to hymn ku chwale Boga napisany we wzniosłym stylu. Powtarzające się frazy: "I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy”, „I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi” stanowią refreny, które przypominają o kolejności stworzeń dokonywanych przez Boga oraz wyjaśniają istotę istnienia siedmiu dni tygodnia, w którym ostatni przeznaczony jest na odpoczynek. Refreny wyznaczają także rytm utworu, który toczy się jednostajnie, tworząc atmosferę wzniosłego spokoju. Autor tekstu używał podniosłego słownictwa oraz inwersji, charakterystycznych dla stylu biblijnego: „Wtedy Bóg rzekł: „Niechaj stanie się światłość”, „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, / na obraz i podobieństwo go stworzył: / stworzył mężczyznę i niewiastę”.
Najważniejsze cechy stylu biblijnego to: stosowanie podniosłego słownictwa, archaizmów, biblizmów, semityzmów, anafor, epifor, inwersji oraz składni współrzędnej. Występuje w nim również rozbudowana metaforyka i symbolika.