„A którzy czekali błyskawic i gromów / Są zawiedzeni. / A którzy czekali znaków i anielskich trąb / nie wiedzą, że staje się już”.
Nawiązania do Apokalipsy uwydatniają kontrast między wizją przedstawioną przez świętego Jana, a pogodną, utopijną wręcz atmosferą utworu. Wskazują też na różnice w postrzeganiu rzeczywistości przez ludzi, które wykształciły się na przestrzeni wieków.
Czesław Miłosz nawiązuje do znaków, które miały się pojawiać przed końcem świata w Apokalipsie świętego Jana, a także głosu trąb anielskich, zwiastujących nadejście dnia Sądu Ostatecznego.