„Marność nad marnościami i wszystko marność” to doskonałe motto całej Księgi Koheleta. Całość traktuje o tragicznym położeniu człowieka względem świata i natury — tylko on przeminie, podczas gdy wszystko inne pozostanie niezmienne. Poczucie marności oraz bezsensu wszelkich działań, zwłaszcza tych prowadzących do pomnażania majątku oraz osiągnięcia sławy. Człowiek może cieszyć się życiem, jednak cały czas musi mieć z tyłu głowy, jakie będzie jego zakończenie i co czeka go po śmierci.
Księga Koheleta w całej swojej rozciągłości opowiada o przemijaniu i związaną z nim marnością ludzkiego losu. Nie sposób nie odwoływać się do motywu vanitas, kiedy autor na każdym kroku podkreśla, że człowiek nie jest prawdziwym twórcą swojej egzystencji, ponieważ ta we wszystkich aspektach musi być podporządkowana Bogu i Jego woli.