Nie można rozdzielić cierpienia cielesnego i duchowego, ponieważ są ze sobą nierozerwalnie zespolone w osobie człowieka, który ich doświadcza oraz wywołują siebie wzajemnie. Cierpienie cielesne podkreśla moc i ogrom cierpienia duchowego, które niejako jest jego przyczyną.
W życiu ziemskim dusza i ciało człowieka powinny stanowić jedność – z tego względu nie można rozdzielać ich doświadczeń, ponieważ naturalnie należą do jednej osoby oraz wzajemnie się determinują.