„Drzewo wiadomości nie jest drzewem życia”, ponieważ zgodnie z Bożym planem człowiek nie potrzebował jego owoców do szczęśliwej egzystencji. Gdyby pierwsi rodzice nie dali się skusić szatanowi ukrytemu pod postacią węża, ludzie nie zostaliby wygnani z raju i nie byliby naznaczeni grzechem pierworodnym. W konsekwencji decyzji Adama i Ewy ludzkość musi wieść trudny los na ziemi, a egzystencja przypomina mozolne dążenie do ponownego spotkania i pojednania z Bogiem. Po zerwaniu owocu z drzewa poznania dobra i zła Bóg zmienił nastawienie do ludzi – musiał ich ukarać za złamanie zakazu. Nigdy nie przestał kochać człowieka, jednak ich relacje znacznie się pogorszyły po wygnaniu z Edenu i skazaniu na wieczną tułaczkę.
Drzewo poznania dobra i zła było jedyną rośliną umieszczoną przez Boga w rajskim ogrodzie, po której owoce pierwsi ludzie nie mogli sięgać. Mogłoby się wydawać się, że pośród tylu cudownych rozmaitości nigdy nie zdecydują się na dotknięcie drzewa, które nie było im potrzebne do szczęścia. Przewrotność ludzkiej natury, poparta kuszeniem szatana na zawsze zmieniła relacja Boga i człowieka. Stwórca wygnał Adama i Ewę z raju, skazując ich na wieczną wędrówkę w poszukiwaniu Go. Życie na ziemi stało się trudne i obarczone wieloma mękami.