„Bojowanie jest żywot człowieczy na ziemi: a jaki dni najemnicze dni jego”
„Wspomnij, iż żywot mój wiatrem jest: i oko moje nie wróci się, aby widziało dobra”
„Jeśli zasnę, rzekę: Kiedyż wstanę? I zasię będę czekał do wieczora, i będę napełnion boleści aż do mroku”
„Ani mię ogląda wzrok człowieczy: oczy twoje na mię, a nie będzie mię”.
Hiob wyraża poglądy, zgodnie z którymi życie człowieka dąży do nieuchronnego końca. Ziemska egzystencja nie jest wiele warta, ponieważ szybko się zakończy – jedynie życie wieczne w niebie ma jakikolwiek sens. Biblijny męczennik mówi o okrucieństwie przemijania, ponieważ ludzie nawet się nie zorientują, kiedy ich dni przeminą.