Obraz powstania styczniowego, jaki wyłania się z opowiadania, to obraz nędznego ubioru powstańców, niedożywienia, trudnych warunków, zwątpienie w powodzenie sprawy, bliskość klęski i upadku, brak pomocy ze strony ludu, okrucieństwo przeciwnika.
Stefan Żeromski (1864-1925) wychował się w zubożałej rodzinie szlacheckiej, więc w młodości miał okazję obserwować życie ziemiaństwa i chłopów – było to jednym z czynników, które sprawiły, że działał później społecznie. Podobnie jego literatura była emocjonalnie i społecznie zaangażowana.
W Rozdziobią nas kruki, wrony… wydarzenia i rozważania bohatera stanowią punkt wyjścia do rozważania o przyczynach klęski powstania styczniowego, Żeromski widzi problem w postawie ugodowości społeczeństwa.