Stańczyk ofiarowuje Dziennikarzowi kaduceusz – laskę błazeńską. Symbolika wywodząca się z mitologii wskazuje, że kaduceusz miał łagodzić spory – tutaj ma jednak inne zadanie: ma namieszać, obudzić Polaków z letargu, aby zwrócili się do spraw Ojczyzny. Słowa: „Mąć tę narodową kadź” oznaczają, że zadaniem Dziennikarza jest obudzić naród z marazmu, podobnie jak podczas mieszania wody w naczyniu staje się ona mętna.
W Weselu przenikają się dwa plany: realistyczny i fantastyczny. Poziom realistyczny to wydarzenia weselne. Pierwiastek fantastyczny wprowadzony jest dzięki zaproszeniu chochoła i pojawiającym się symbolicznym postaciom: Stańczyk, Wernychora, Zawisza Czarny, Jakub Szela. Dramat Wyspiańskiego jest dramatem realistyczno-symbolicznym.