Epoka baroku na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów przyniosła wiele wybitnych dokonań w dziedzinie kultury i sztuki, w tym:
Kaplicę Wazów w Katedrze Wawelskiej, będącej jednym z najważniejszych przykładów architektury tej epoki.
Pałac w Wilanowie zaprojektowany przez Augustyna Wincentego Locciego.
Kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie, posiadający imponującą fasadę i bogato zdobione wnętrze. Jego wygląd został zainspirowany kościołem Il Gesu.
Nagrobek biskupa Piotra Gembickiego w Katedrze Wawelskiej oraz nagrobek Jerzego Tyszkiewicza w Katedrze Wileńskiej.
Rzeźbę św. Stanisława Kostki autorstwa Jana Michela Graffa w kościele św. Anny w Krakowie.
Portrety szlacheckie autorstwa Daniela Schulza, w tym portret Jana Kazimierza czy Jana Zamoyskiego.
„Traktat o miłości” Jana Andrzej Morsztyna, w którym poeta porusza temat miłości w różnych aspektach.
„Nowe Ateny” Benedykta Chmielowskiego będące jedną z pierwszych encyklopedii.
Dzieła Jana Chryzostoma Paska, takie jak „Pamiętniki” nazywane „epopeją Sarmacji polskiej”.
Polski teatr barokowy często łączył elementy komedii, tragedii i opery, a przedstawienia odbywały się zarówno na dworach magnackich, jak i w teatrach publicznych. Wielką popularnością cieszyły się też tzw. spektakle na wodzie, które odbywały się na specjalnie przygotowanych nawodnych scenach w ogrodach pałacowych, gdzie aktorzy i scenografia poruszali się na łodziach.