Obraz przedstawia króla Jana III Sobieskiego, wraz z jego synem Jakubem Ludwikiem. Sobieski był jednym z najważniejszych władców w historii Polski, znanym przede wszystkim z odniesienia zwycięstwa podczas bitwy pod Wiedniem w 1683 roku, która odegrała ważną rolę w zatrzymaniu ekspansji Imperium Osmańskiego.
Na obrazie monarcha jest przedstawiony w cennym, bogato zdobionym płaszczu przykrywającym zbroję kawaleryjską, co podkreśla, że jest nie tylko królem, ale przede wszystkim dowódcą i żołnierzem. Obok niego spoczywa korona symbolizująca władzę monarchy. Fakt, że nie znajduje się ona na jego głowie, świadczy, że Sobieski gotów jest odrzucić przywileje monarsze, by bronić niepodległości ojczyzny. Przywódca trzyma w dłoniach buławę hetmańską, która jest kolejnym symbolem władzy nad armią i jego doświadczenia wojskowego.
Postawa Jana III Sobieskiego na obrazie jest godna, pewna siebie i majestatyczna. Siedzi on prosto, z lekko uniesioną głową i pewnym spojrzeniem, co świadczy o jego autorytecie i poczuciu własnej wartości. Wydaje się spokojny i pewny swoich decyzji, co może odnosić się do jego sukcesów i militarnej kariery
Obraz emanuje majestatem i godnością. Wygląd i postawa Jana III Sobieskiego świadczą o jego władzy, sukcesach militarnych i znaczeniu dla historii Polski. Przedstawienie go z insygniami władzy podkreśla rangę monarchy i jego talent dowódczy.