W XVII wieku magnateria kontrolowała ogromne obszary ziemskie zrzeszone w majątkach zwanych latyfundiami, co dawało znaczne korzyści majątkowe oraz możliwość wpływania na lokalne struktury władzy. Posiadając zasoby finansowe, mogli inwestować w rozwój gospodarzy swoich posiadłości, budować zamki, kościoły i klasztory oraz sprowadzać rzemieślników i kupców, co przyczyniało się do wzrostu gospodarczego i demograficznego ziem pod ich kontrolą.
Szlachcice zasiadali w sejmie, który był najważniejszym organem decyzyjnym w państwie polsko-litewskim. Dzięki swojej wysokiej pozycji społecznej i politycznej mieli wpływ na proces podejmowania decyzji i uchwalania praw. Często tworzyli sojusze polityczne, zwane konfederacjami, w celu realizacji swoich interesów i wpływania na politykę państwa. Zrzeszali się wokół najpotężniejszych przedstawicieli stanu szlacheckiego.
Magnaci mieli wpływ na wybór królów polskich. W systemie wolnej elekcji magnaci byli głównymi elektorami, którzy decydowali o jej ostatecznym wyniku poprzez swoje poparcie dla konkretnego kandydata. W ten sposób mogli wywierać wpływ na politykę wewnętrzną i zagraniczną państwa, ponieważ monarcha był zależny od pacta conventa oraz poparcia i wsparcia arystokracji. Wielu magnatów zajmowało wysokie stanowiska na dworze królewskim, w senacie czy w innych instytucjach państwowych. Dzięki temu mieli bezpośredni dostęp do władzy i możliwość podejmowania kluczowych decyzji politycznych.
Często posiadali także swoje prywatne armie, które dysponowały znacznym potencjałem militarnym. Dzięki temu mogli wpływać na bezpieczeństwo państwa, a także wykorzystywać je do osiągania własnych celów politycznych.
Ważnym aspektem wpływu magnatów był również patronat nad kulturą i sztuką. Wielu z nich było mecenasami artystów, poetów i pisarzy, co przyczyniało się do rozwoju polskiej kultury i literatury. Należy jednak zauważyć, że nie stanowili oni jednolitej grupy interesów. Występowały między nimi konflikty i rywalizacja o wpływy, co prowadziło do wewnętrznych napięć i sporów.
Magnaci w XVII wieku stanowili elitę polityczną i społeczną Rzeczypospolitej, mając ogromny wpływ na bieg wydarzeń. Ich działania wpływały na politykę wewnętrzną i zagraniczną państwa, a także na rozwój kultury i gospodarki. Jednakże ich nadmierny wpływ na władzę prowadził do konfliktów i destabilizacji.