W liście zostało podkreślone religijne tło, toczącej się wojny poprzez liczne odniesienia do Boga, błogosławieństwa i zwycięstwa, które zostały przypisane Bożej łasce. Autor opisuje, że Najwyższy dał zwycięstwo i sławę narodowi, o jakiej nigdy wcześniej nie słyszano. Opisuje także zdobycze i bogactwa, które dostały się w ręce narodu, jako dowód na to, że Pan był po ich stronie. W ten sposób autor podkreśla religijne aspekty wojny, zwracając uwagę na dziękczynienie za zwycięstwo, będące wyrazem wdzięczności wobec Najwyższego za te spektakularne sukcesy i zdobycze. Elementy te, będące wyrazem pobożności i religijności, są obecne zarówno w kontekście zwycięstwa, jak i zasług władcy, który jest reprezentantem Boga na ziemi.
W liście pojawia się wspomnienie o zabraniu chorągwi mahometanek przez autora i przesłaniu ich do Rzymu Ojcu Świętemu. Jest to ciekawy przykład na to, jak zdobycze wojenne były uważane za ważne symbole i dowody zwycięstwa oraz wstawiennictwa Bożego.