Wizerunek husarii ze skrzydłami wpływał na psychologię pola bitwy — przeciwnicy często obawiali się tej formacji. To dodatkowo umacniało morale husarzy i dawało im pewność siebie, wpływając na ich gotowość do walki i odwagę w starciu z przeciwnikiem. Jednakże miały one przede wszystkim znaczenie symboliczne i prestiżowe. Były znakiem rozpoznawczym husarii, który wzbudzał respekt, symbolizowały odwagę, siłę i dumę, dodając jej imponującego wyglądu na polu bitwy. Stanowiły również element identyfikacyjny, umożliwiając rozpoznanie husarii w tłumie żołnierzy. Były to zatem istotne elementy kultury wojennej i wizerunku tej jazdy.
Husaria nie tylko brała udział w bitwach i działaniach wojennych, ale czasami także pełniła funkcję ceremonialnej jazdy pogrzebowej, która upowszechniła się w XVII i XVIII wieku – to właśnie z tego okresu pochodzą znane wyobrażenia wizerunku husarzy przyodzianych w zbroje ze skrzydłami. Jeźdźcy, w swoich charakterystycznych zbrojach ze skrzydłami, tworzyli widowiskowy element procesji pogrzebowej, który przyciągał uwagę i budził szacunek zebranych żałobników. Obecność kawalerzystów symbolizowała honor, pozycję społeczną i szlachetność zmarłego.