Postawa dowódców powstania była jednym z powodów jego klęski. Przywódcy nie wierzyli, że wojna z Rosją mogłaby zakończyć się powodzeniem, z tego powodu nie podejmowali odważnych decyzji, które w połączeniu z dobrym wyszkoleniem i zapałem żołnierzy mogłyby przechylić szalę na korzyść Polaków.
Politycy również zachowywali wielką ostrożność, nie chcieli otwarcie rzucać wyzwania Rosji, poszukiwali wsparcia za granicą. Sytuacja trochę zmieniła się w styczniu 1831 r., kiedy podjęto decyzję o detronizacji cara – wtedy wojna z Rosją była już przesądzona. Nie spowodowało to jednak diametralnej zmiany w postępowaniu dowódców wojskowych, prowadzili wojnę, ale w głowie mieli plan, że w razie porażki ogłoszą kapitulację.
Najważniejszy dowódcy powstania listopadowego:
- Józef Chłopicki
- Ignacy Prądzyński
- Jan Zygmunt Skrzynecki
- Henryk Dembiński
- Jan Krukowiecki
- Maciej Rybicki