Na terenie Galicji funkcjonowało duże rozdrobnienie wsi oraz przywiązanie do ziemi. Mnóstwo chłopów nie miało już na czym pracować, przemysł (poza kopalnią soli w Wieliczce i Bochni) praktycznie nie istniał, w związku z tym panowała tam olbrzymia bieda. Władze austriackie nie uregulowały kwestii uwłaszczenia, a właściciele ziemscy nie byli nią zainteresowani.
