Podstawą gospodarki Królestwa Polskiego było rolnictwo, które po wojnach napoleońskich musiało zostać odbudowane. W wyniku kryzysu właściciele ziemscy musieli wprowadzić nowe technologie, co usprawniło modernizację. Dodatkowo coraz chętniej zmieniali pańszczyznę na oczynszowanie, ponieważ dzięki temu mogli pozyskiwać gotówkę.
Do nowoczesnych narzędzi rolniczych można zaliczyć żelazne kosy i pługi. Trójpolówkę zamieniono na płodozmian, wprowadzono uprawy wydajnych roślin – ziemniaków, rzepaku, buraków cukrowych oraz zastosowano nawozy.
Przemysł opierał się na włókiennictwie i hutnictwie, dla którego szczególne zasługi miał Stanisław Staszic (Staropolski Okręg Przemysłowy). Drugą bardzo ważną osobą dla rozwoju w Kongresówce był Ksawery Drucki-Lubecki, który pełnił funkcję ministra skarbu KP. Jego najważniejszym osiągnięciem było utworzenie Banku Polskiego w 1828 r.
Płodozmian to metoda polegająca na obsiewaniu kolejnych części pola różnymi gatunkami roślin. Dzięki niej zbiory były dużo większe, tym bardziej że areał pola był wykorzystywany w 100%.