Postawa dowódców powstania była jednym z powodów jego klęski. Przywódcy nie wierzyli, że wojna z Rosją mogłaby zakończyć się powodzeniem, z tego powodu nie podejmowali odważnych decyzji, które w połączeniu z dobrym wyszkoleniem i zapałem żołnierzy mogłyby przechylić szalę na korzyść Polaków.
Inną kwestią była niepewność polityków i dowódców powstania co do jego odbioru przez inne państwa europejskie. Wiadome było, że bez wsparcia z zewnątrz ciężko byłoby doprowadzić działania do zwycięstwa. Prusy zareagowały negatywnie na polski zryw i bardzo aktywnie działały przy granicach, rozbrajając przekraczające ją oddziały. Papież potępił zryw, a pozostali władcy mocarstw uznali, że nie będą mieszać się w walkę pomiędzy monarchą a jego poddanymi. Jedynie europejska opinia publiczna zareagowała entuzjastycznie – zwykli ludzie jednak nie mogli przeprowadzić konkretnych działań.